Hawasa, what a beautiful place to stay!
Door: Marafiki
Blijf op de hoogte en volg Margje
04 Augustus 2014 | Ethiopië, Hawassa
Vandaag (zaterdag) tijd voor een update. Ik ben gearriveerd in Hawasa en ik kan me niet voorstellen dat jullie hier niet allemaal zouden willen zijn.
How to start …? Afgelopen dagen alweer heel wat indrukken opgedaan. Donderdagmiddag Addis ingelopen met een jongen van het hotel. Hij hielp me met het kopen van een simkaart. Een hele ervaring weer om een onbekende stad in te lopen. Ik was zeer onder de indruk van de vele, vele bedelaars die er langs de kant van de weg zaten, lagen, stonden. De vraag ‘hoe kan ik het beste een naaste voor deze medemens zijn’ kwam weer in me op.
Verder kan ik niet anders dan ook hier opvallen en is het lastig om vriendelijk te zijn, maar ook duidelijk aan te geven dat je geen snoep, fruit, zonnebril, etc wil kopen. Van Agatha begreep ik dat er op deze plek ook veel bedelaars zijn omdat er een grote orthodoxe kerk in de buurt staat, schuin tegenover het hotel. Het geven van geld is een manier om weer een treetje hoger te komen op de religieuze ladder en dan is het handig dat er mensen in de buurt zijn waar je wat aan kunt geven. De dienst in de orthodoxe kerk begon eind van de middag. Ik hoorde via de luidsprekers gezang, vervolgens de preek en nog meer zingen. Alles bij elkaar duurde het zeker twee uur. Er stonden veel mensen buiten. Mensen die zich te zondig voelen of vrouwen die menstrueren mogen niet op het plein komen, zij blijven achter de hekken. Wel mooi dat er een moment is waar je voor de dienst begint bij je zelf te rade gaat hoe het is tussen jou en God, waar je staat (letterlijk dus bij de orthodoxe kerk). Is bij ons ‘alleen’ wanneer het Heilig Avondmaal wordt gevierd een expliciet moment.
Na een frisse douche nog even gelezen, daarna naar het restaurant voor het diner. Lekker gegeten, in mijn eentje aan een tafel voor vier. Was ook eerst de enige in het restaurant en kreeg dus alle aandacht. Later kwamen er nog twee mannen aan de tafel naast me. Het was wel heerlijk tot rust komen deze dag. Daar was ik na een zeer gebroken vliegnacht wel aan toe. Om half tien lag ik op bed, klaar voor een lange nacht! Vrijdagochtend werd ik moeizaam wakker, ik kwam van heel ver. Agatha belde: de driver was geregeld, maar ik moest niet verbaasd zijn als hij wat later kwam. Ik kon haar altijd bellen als er iets was. Heerlijk relax: er wordt goed voor me gezorgd en alles is geregeld! Met een mail van Agatha in mijn hand ben ik over het vliegveld geleid, kon ik geld wisselen (de pinautomaat deed het bij degene voor me nog wel, maar was vervolgens 'out of order') en vond ik mijn weg naar de parkeerplaats waar de driver stond te wachten.
Het ontbijt was ook weer erg lekker en zeer royaal. Ik kreeg een verse mangojuice, een kop koffie met warme melk en er werd een heerlijke omelet met groentes voor me klaargemaakt. Verder lag er veel op het buffet – ook veel dat ik meer met diner associeerde dan met breakfast. Dat heb ik dan ook links laten liggen. Bij mijn laatste kop koffie kwam iemand vertellen dat de driver er al was – twintig minuten te vroeg.
Abby heette de driver. Een jongen van ergens begin twintig. Abby was zijn nickname, zijn echt naam was veel langer én moeilijker: Delargatsjo. Ik heb het opgeschreven, anders zou ik het nu niet meer weten. Ik heb hem toen ook maar mijn Afrikaanse ‘nick’name gegeven. Mijn naam was voor hem erg lastig ;). Om negen uur vertrokken we, het regende. Het was erg druk in Addis en het duurde even voor we de stad uit waren. Na een poosje gereden te hebben, parkeerde Abby de auto, zei ‘Give me two minutes’ en verdween. Hij liet de auto achter met draaiende motor. Ik heb even goed gekeken hoe ik snel de sleutel eruit zou kunnen halen als er iemand ánders in zou stappen. Verder me prima vermaakt met alles wat er op straat beweegt, over de stoep loopt of daar zit/staat – Echt Afrika, toch anders dan Kenya. We vervolgende onze weg door grijs, regenachtig én groen Ethiopie. Zagen groepen vrouwen met hak over hun schouders richting het land lopen, mannen met een juk ossen en op hun (eigen) schouders een houten ploeg, ook op weg naar hun akkers. Andere mannen die bezig waren met ploegen op zichtbaar vochtige akkers. Het ziet er allemaal heel vruchtbaar uit. Veel ezelskarren volgeladen met mensen, met materialen, met oogst en ook veel lege waar degene die de ezel/het paard ment dan bovenop staat. Kuddes met koeien en geiten, een ezel die over moet steken maar niet wil en door twee mannen (een trekken, ander duwen) naar de overkant wordt gedwongen terwijl het verkeer stilstaat. Erg eigenwijs dus. Mensen met een omgekeerde emmer op hun hoofd tegen de regen, een busje met op de zijkant ‘Grootmoeders koffie’, een vrachtwagen van Heyboer Heinenoord. Veel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley