Kakamega...forest, family, and church
Blijf op de hoogte en volg Margje
22 December 2013 | Kenia, Eldoret
Je moet Kenya proeven: chai met melk en suiker, ugali met sukuma wiki en soup met vlees, chapati, passion juice, tilapia, ...
Je moet Kenya vooral ook zien: straat vol met mensen die zich op allerlei manieren voortbewegen - lopend, met of zonder iets op hoofd of schouder of rug; op de fiets of met fietstaxi; op motor of met motortaxi, soms alleen achterop en soms een heel gezin van vader, moeder en twee kinderen (excl. bestuurder); in auto; taxi; matatu (kleine bus voor 14 personen); bus; handkar; ezelskar; steekwagen; truck; tractor. Meeste nu wel gehad denk ik. Alles krioelt door elkaar op een tweebaansweg en steekt over als het kan of net niet. Gisteren hadden we bijna een aanrijding met een motortaxi. Gezin met vader, moeder en klein kind plus twee grote manden werden er vervoerd. Motor stak weg over, matatu driver kon slingerend hem ontwijken. Stond pal naast hen stil. Was schrikken.
Verder moet je ook een kerkdienst in Kenya zien of meemaken. Van tien tot drie zaten we in kerk. Het ging er levendig aan toe. Het was de eerste keer dat er een mzungu visitor was en blijkbaar waren ze daar erg blij mee. Ik werd voorgesteld door Hellen en heb een teaching vanuit bijbel gedaan over waarom Christus naar de wereld moest komen en de belofte die er is voor hen die in Hem geloven en volhouden tot het einde. Gen. 3, Openb. 12. en Rom. 8. Er is veel gezongen (in Swahili), geklapt en gedanst, Hellen heeft gepreekt (ze doen niet zo moeilijk over vrouwelijke voorgangers), kinderen hebben gezongen en gedanst, Ik jewel cadeau van kerk, van de vrouwen van kerk, van nog een vrouw alleen, een meisje, ... Ik wist niet zo goed wat Ik er allemaal mee moest;). Werd er stil van. Ze weten iemand heel goed welkom te heten.
Daarna namen we matatu naar Kakamega en vandaar naar Eldoret. Het duurde een poos voor matatu vol was, wel een uur bijna. Vertrekt niet voor hij vol is, rustig wachten dus;). Was heerlijk weer thuis te zijn.
Zaterdag duurde het lang voor we in Kakamega aankwamen. Eerst de sleutelaffaire, toen drukte onderweg. We gingen eerst naar de ouders van Hellen voor lunch. Leuk om hen weer te zien, maar lastig communiceren. Ze spreken alleen Kiluja en Kiswahili. De moeder van Hellen ging dansen van blijdschap, ontroerend. De vader zei dat they had given birth to a white daughter;). De ouders van Hellen zijn rond de 85.
Na de lunch gingen we naar de rainforest. Hier hebben we verschillende soorten apen gezien, vogels, boomsoorten, prachtige waterval, berg beklommen (op slippers) voor een prachtig uitzicht, pencil trees gezien die kunnen groeien op rotsachtige bodem. Was mooi allemaal.
Daarna naar huis van een bishop, vrienden van Resper en Aggrey. Daar hebben we overnacht. Hartelijk stel. Pas getrouwd. Man was sinds vijf jaar weduwnaar, had twee kinderen. Zijn nu 11 en 5,5 jaar oud. Leuk er te zijn. Geweldig groot huis, wel behelpen met douche en toilet omdat er geen druk op het water zat. Verder prima verblijfplaats daar en veel indruk gemaakt op het meisje dat daar helpt. Ze vond het bijzonder een mzungu zo dichtbij. Best embarrassing dat je door je huidskleur zo anders benaderd wordt soms. Hier in Kenya is er vooral positieve discriminatie: iedereen wil je groeten, is blij je te zien.
Bijzonder hoe het hier werkt: je kunt hier gewoon bij iemand binnen komen en eten en overnachten. De bishop (moeilijk naam) en Josephine hadden wel op ons gerekend, maar hier in huis slapen nu drie meiden: Mercy kwam vrijdagavond met mij mee en bleef. Wisten Resper en Aggrey niet, ontdekten ze op gegeven moment en dat is iets heel gewoons. Mercy gedraagt zich ook niet als gast maar gaat ook direct aan de slag. Verder is Nelly hier, al sinds augustus. Ze hadden toen een bruiloft waar ze elkaar tegenkwamen en daarna is Nelly hier gekomen en heeft hier werk gezocht. Ook Cheileen is hier, een studente aan Moi University. Ze komt hier af en toe in het weekend begreep ik. Vanavond hadden ze het erover dat ze gerust de hele week kon blijven. Zeer gastvrij dus!
Dank voor reacties via website en mail: erg leuk!
-
22 December 2013 - 22:53
Paulies:
Ah, ik zou je wel willen zien in die jurk.
Wat heerlijk dat je zo geniet, het is verdiend, na zo hard werken!!
Wij werken nu heeel hard, nog 2 weken dan zitten we ergens anders!
Liefs, Paulies en de kinderen -
23 December 2013 - 09:37
Willemieke:
Hoi,
Weer een prachtig verhaal! Je hebt het heerlijk daar, zeg.
Toch in een busje gaan zitten? Of was het een privé-busje?
Wat een enorme gastvrijheid daar, zeg!
Heb nog een fijne tijd daar!
Groet, Willemieke Rey
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley