Home sweet home

En dan weer heerlijk thuis, in Zeist! Goede vluchten gehad, maar wel wat moe door gebroken nacht. Slapen in vliegtuig is toch echt lastig. Vliegtuig zat ook erg vol, dus weinig ruimte. Mijn stoelleuning kon niet naar achteren en voorover liggen lukte niet omdat de ruimte te smal was. Komende week bijslapen dus.
Op airport in Addis me vermaakt met wat schrijven, wat lezen. Toen onze vlucht werd omgeroepen in de rij gaan staan voor de controle. Na poos in rij en bijna aan beurt, moesten we toch naar een andere gate. Weer in rij en weer wachten. Na weer een poos in rij en bijna aan de beurt, kwam er weer iemand vragen wie er naar Istanbul zouden gaan. Ik moest wel beetje lachen, maar zei óók hardop ( er stonden drie Nederlanders in mijn buurt): ‘Ik blijf staan, ik ga niet wéér naar een andere rij ;)’. Er waren er meer die zo dachten volgens mij. We mochten blijven. Ik had een (nog dicht) flesje water bij me om pil in te kunnen nemen voor het vliegen. Was benieuwd of ik het mee mocht nemen. De man bij de controleband zei dat ik het weg moest doen. Ik legde uit dat ik het nodig had voor medicijnen. Of ik het dan daar wilde innemen/drinken. Ik gaf aan dat dat nog te vroeg was. Blijkbaar was het dan ook weer prima, want ik kon zonder problemen door. Ook bij de gate weer wachten en dan eindelijk het vliegtuig in. Ook wel weer bijzonder: je vliegt om half drie, krijgt om uur of half vier een maaltijd. Half vier ’s nachts. Toch heb ik er wel wat van gegeten, voelde me brak en het hielp wel wat te eten. Daarna poging gedaan om te slapen dus.

Aangekomen op Istanbul Airport stonden we klaar om het vliegtuig uit te gaan, toen we gesommeerd werden weer te gaan zitten: er was een politiecheck. Een groep van ongeveer acht politiemannen kwam het vliegtuig binnen en controleerde (visueel) de passagiers. Ze bleven bij één iemand staan en er was even een heftig gesprek en hij moest iets laten zien. Kon het niet echt volgen, maar we mochten poosje later uitstappen. Je merkt wel dat controles verscherpt zijn en er serieuzer gecontroleerd wordt.
Op Istanbul moest ik aantal uren wachten voor volgende vlucht. Eerst wat rondgelopen om bloed weer wat te laten stromen, daarna poos gezeten: preek luisteren, mensen kijken, wachten tot gatenummer bekend zou worden. Een rustige vlucht terug naar Nederland. We vlogen over de Noord-Oostpolder en ik meende daarvoor ook de IJssel te zien.
Opgewacht door zus en samen richting Zeist. Een heerlijk warm thuiskomen, met een verwarming die aanstaat, boodschappen die gedaan zijn, een bos bloemen … heb een fantastische buurvrouw! Een heerlijk warm bad genomen, schone en warme kleren aangetrokken, koffers uitgepakt, spullen gesorteerd, eerste wassen gedraaid en laatste voorbereidingen getroffen voor Sintfeest. Gezellige avond gehad en iedereen van de familie weer gezien. Gisteren een heerlijk dagje thuis. Weer echt genieten. Ben wel echt moe. Nu draad van colleges weer oppakken. Weer aan het werk voor Gouda. Vandaag gelukkig nog wel even thuis.
Dank allemaal voor jullie meelezen en meeleven.
Be blessed, and be a blessing.