Debre Zeit, birthday of Wiets en Lianne

Debre Zeit, Tuesday, 1st of December: special day again want Wietske is jarig én Lianne – gefeliciteerd!

De tweede dag Debre Zeit/Interlakes achter de rug. Nu weer in hotel, gebadderd en het eten op. Het is een prachtig hotel waar ik zit en ik kom echt tot rust hier na een dag intensief werken. Er zijn wel uitdagingen ;). Zondag was er geen stroom en zat ik geheel in het donker, met een kaarsje aan. Met de kaars liep ik van kamer naar badkamer en naar iedere plek waar ik moest zijn. Weer een nieuwe ervaring. Kwam erachter dat ik mijn zaklamp vergeten ben en de batterij van mijn telefoon was leeg. Beneden was er wel stroom dus deze kon gelukkig wel opgeladen worden in het restaurant. Gisteren wilde ik douchen, maar er kwam eerst maar een heel heel dun straaltje water uit de kraan en even later slechts enkele druppels. Vandaag was dan de dag dat het water warm was én er meer dan een dun straaltje uit de kraan kwam. Nog steeds niet zo heel veel, maar na een poosje was er toch een klein laagje in het bad. Ik ontdek dat je best met minder toe kan. Niet alleen met water trouwens, ook met stroom en gebruik van laptop/PowerPoint, papier, etc. Stroom valt regelmatig uit en volgens Mark is er in de vijf jaar dat zij in Debre Zeit wonen misschien in totaal tien dagen geen stroomuitval geweest. Stroom en water is een probleem. Voor Interlakes is water geen probleem: zij hebben een eigen bron met schoon drinkwater.
Er is een ruime en mooie tuin bij het hotel en aan het eind van de dag zit ik er graag (helaas is de zon dan al weg) mijn verslag van de dag te verwerken, evaluaties te lezen en de volgende dag voor te bereiden. Vandaag kreeg ik een heerlijke macchiato aangeboden door de hotelmanager. Hij bood eerder ook al een massage aan (privé) en een van de obers wilde wel een avond met me uit. Beide aanbiedingen beleefd afgeslagen. Heb het aanbod van Tim en Ingrid (Nederlands echtpaar dat aan wieg van Interlakes stond en inmiddels weer terug is in Ethiopie) om daar woensdag te gaan eten wel aangenomen. Grappig om in een Ethiopische context de naam ‘Klaas’ te horen – zo heet een van hun kinderen.
Werk. Interlakes is een prachtige school! Mooie gebouwen, groot terrein, enthousiast team. Maandag lange dag met ze aan de slag geweest. Was eind van de dag echt op. Vraagt energie om ze te leren kennen, te achterhalen wat ze nodig hebben, te begrijpen wat ze zeggen, etc. Was wel echt dankbaar voor hoe het ging. Dank aan God. Ik kan mezelf zijn, ben ontspannen en geniet echt van het contact met ze.
Vanmorgen begonnen met klassenbezoek. Goed om een indruk te krijgen. Heb stukjes gefilmd en met de drie leerkrachten die ik observeerde bekeken en besproken. Vanmiddag besloten eerst over cooperatief leren te behandelen zodat ze praktisch aan de slag zouden kunnen in hun lessen morgen. Merkte dat ze in groepen werken lastig vonden. Morgen over verschillende leerstijlen. Morgenochtend eerst weer lesbezoeken. Als het goed is hebben ze allemaal cooperatief leren verwerkt. Ben benieuwd. Gaaf om ze in actie te zien.
’s Morgens word ik om kwart voor acht opgehaald met een minibus die speciaal rijdt voor de teachers van de school. ’s Middags met de bajaj terug. Weer net als in Hawassa.
De avonden zijn gevuld met terugkijken op de dag en vooruitblikken op de volgende dag. Puntjes op de i zetten zodat de training op zijn best aansluit op wat ze nodig hebben. Verder ga ik op tijd naar bed, omdat ik echt moe ben. ’s Avonds nog even lezen of iets dergelijks is er niet bij. Lukt me niet ;). Denk dat ik de kerstvakantie straks echt nodig heb om bij te komen van alles.
Was het voor nu. Nog drie dagen hier, daarna terug naar Nederland. Koud, nat en winderig hoor ik …