Kraamvisite, Nakuru National Park - Reisverslag uit Eldoret, Kenia van Margje Kooiker - WaarBenJij.nu Kraamvisite, Nakuru National Park - Reisverslag uit Eldoret, Kenia van Margje Kooiker - WaarBenJij.nu

Kraamvisite, Nakuru National Park

Blijf op de hoogte en volg Margje

27 December 2013 | Kenia, Eldoret

Tweede kerstdag...boxing day. Hier in Kenya is kerst voorbij. Op straat wenst men elkaar nog wel een Merry Christmas en lang niet alle winkels zijn open, maar het gewone leven komt weer op gang.
Wij gingen al op tijd richting town. Helaas waren de winkels voor uniformen dicht. De internetcafes ook dus mijn vliegtuig terug van Eldoret naar Nairobi kon ik ook niet boeken nog. Thuis was Internet te langzaam, website liep steeds vast. Gelukkig hebben zwager en zus op afstand voor oplossing gezorgd - dank!
We gingen op zoek naar een kraamcadeau. Een 'college girl' heeft vorige week zaterdag een zoon gekregen en Resper wilde daar naar toe. Had zich over haar ontfermd. Was ongehuwd zwanger geraakt, de jongen wilde niets meer van haar weten, haar moeder was diep teleurgesteld nu haar laatste dochter ook zwanger was buiten het huwelijk.
We gingen de winkeltjes in de steegjes in (niet bestraat), daar kwam ik nooit. Hangt van alles, je weet alleen niet wat er waar te koop is. Veel tweedehands ook denk ik. Nergens jongenskleertjes te vinden. In een grote mall wel, maar vrij duur dus nog weer even verder. Ik heb daar wel wat kleine dingetjes gekocht. In een winkel aan de doorgaande weg vonden we een pakje voor een baby en een deken om de baby in te dragen.
Daarna op weg naar Kipkaren, wijk waar ze woont. Heel anders en stuk armoediger. Na wat zoeken arriveerden we. Ze was erg blij met cadeaus (dank zus voor jouw aandeel daarin) en verder erg verlegen met een mzungu (blanke) in huis, leek. Na de baby bewonderd te hebben gingen we weer naar huis voor late lunch. Daarna vooral gerelaxed: in het zonnetje zitten lezen.

Vrijdag
Hellen was al vroeg bezig met voorbereiden van ontbijt. Om acht uur wilden we weg, we hadden afgesproken met drie mensen in town: Mercy en Vicky zouden daar wachten en Alfaya, hij zou rijden.
Uiteindelijk vertrokken we iets over half negen vanaf huis. We moesten nog langs de kerk voor de verzekeringspapieren. Er moesten nieuwe geregeld worden. Toen we aankwamen bij de kerk bleek dat de papieren die bezorgd waren een fout bevatten dus opnieuw gemaakt moesten worden. We moesten daar dus op wachten. Dat duurde tot half tien.
Daarna gingen we via bank en tankstation op weg naar Nakuru. Onderweg passeerden we de evenaar en talloze mensen die hun waar probeerden te verkopen: wortels, sukuma wiki, sinaasappels, ... geroosterde mais. Laatste heeft Resper voor ons gekocht, ze vond dat ik dat deze vakantie wel gehad moest hebben;). Was weer lekker, herinnering aan lang geleden.

In Nakuru aangekomen was het weer heerlijk Afrikaans ;). We gingen niet rechtstreeks naar het park maar stopten bij Moi University. Resper ging even kijken of er collega's aan het werk waren om ze te begroeten. Even later kwam ze terug: de universiteit was verhuisd. Ik verwachtte dat we nu daar naar toe zouden gaan, maar het werd toch het park. Onderweg werd er wel een andere afspraak gemaakt om iemand te ontmoeting in Nakuru. Er was nog even sprake van dat Resper in town zou blijven omdat er een guide mee zou gaan in het park en we dan te weinig plaats hadden. Even met Mercy en Vicky gepraat, maar die wilden wel in de bagageruimte (stationcar). Bij toegang voor de Nationale Parken wordt er onderscheid gemaakt in volwassenen en kinderen (net als bij ons) én tussen inwoners en toeristen. Dit verschil is zevenvoudig in Nakuru. Als toerist betaal je dus zeven keer zoveel. Het geld wordt gebruikt voor onderhoud van de parken, het wordt goed gebruikt dus. Denk ik.
We kregen een aardige gids toegewezen die veel wist te vertellen en ervoor zorgde dat we veel dieren zagen. Lake Nakuru is een zoutmeer, op dit moment staat het water erg hoog en is het een a twee km buiten de oevers getreden. Er zijn veel flamingo's hier (van bovenaf zie je roze randen langs het meer), verschillende soorten. Daarnaast pelikanen, egyptische ganzen, vele andere prachtige vogels waar ik de naam van vergeten ben. Daarnaast hebben we kuddes buffaloes gezien en eenzame verstoten oude buffaloes, giraffes, zebras, neushoorns, warthogs, impala's, gazelles, waterbucks, allerlei soorten apen, ... Het was echt geweldig!

Om uur of vijf gingen we Nakuru nog even in voor een afspraak ... Ik begreep dat iemand vier uur had staan wachten. Hij vertelde het wel maar iedereen bleef verder vrij rustig. Ik heb intussen wat kaarten gekocht en werd door allerlei souvenirs verkopende mensen als vis gezien. Ze kwamen allemaal op me af, maar ik had te weinig tijd om echt te gaan onderhandelen.
Uiteindelijk op weg naar Eldoret, laatste anderhalf uur in het donker. Niet echt prettig rijden op een tweebaansweg zonder verlichting met allerlei soorten verkeer met creatieve of geen verlichting, inhalend wanneer het (net) kan. We kwamen veilig en stoffig vermoeid thuis. Ik werd samen met Mercy en Vicky bij hun huis afgezet, daar ben ik tot maandagochtend. Wel weer even wennen: aan hen, aan hun huisje. Ze lijken wat verbitterd over en teleurgesteld in hun land. Ook in hun familie, hebben weinig contact ook met Hellen en Resper. Snap het allemaal niet goed.
Heerlijk warm gebadderd, wel in een heel klein hokje met een deur die aan onderkant opgevreten is door...? Ik heb ook hier slaapkamer alleen, of nou ja...dat dacht/hoopte ik. Mijn vrees heb ik gisteravond geprobeerd weg te drukken. Ik heb mijn lenzen en het licht uitgedaan en mijn ogen dicht. Vervolgens lekker geslapen, maar vanmorgen ontdekte ik dus een kakkerlak in mijn koffer :(. Brr. Ik heb Rose gevraagd m te verwijderen maar hij was spoorloos. Nu in afwachting van de vele nakomelingen :(. Vind ik iets minder. Vanavond maar goed speuren.

Vandaag ontspannen dag. Vanmiddag met Rose en Vicky naar Poa Place geweest. Hebben ze huizen van de verschillende tribes nagebouwd, allerlei dieren (leeuwen, cheeta's, slangen, apen,...). Verder diverse speeltoestellen en een zwembad. Vicky heeft een poosje gezwommen, ik hield het bij kijken nu. Iets te druk en als enige mzungu iets teveel bekijks. Maandag zouden we ook gaan zwemmen.
Nu weer thuis. Ik ga afsluiten en Vicky weer aandacht geven ;). Mercy komt ook net weer binnen.

Goede zondag allemaal!

Kwa heri!





Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Eldoret

Travelling to Kenya

Over een week is het weer zover: de zesde keer dat ik in het vliegtuig stap richting Kenya. Deze week is vol met collegevoorbereidingen en colleges, stapels correctiewerk, gesprekken, mails en tussendoor denkwerk om de reis naar Kenya voor te bereiden.
Het doel van de reis is vrienden bezoeken. Ik zie erg uit naar het weerzien met Hellen, Rose, Patrick, Mercy, Vicky, Resper, mama Gitau en de meiden ... en ben benieuwd wat er allemaal veranderd is in de afgelopen zes jaar. Ik zie ook uit naar de zon, de geuren, de geluiden, de chapati's en zelfs de ugali en het eten met mijn handen, ... ik zie eigenlijk gewoon met al mijn zintuigen (en meer dan dat) uit naar de reis. Ik wil er weer zijn. Ik hoef niet zozeer iets te doen, maar wil er vooral zijn: bijpraten, samen lachen en huilen, Bijbelstudies doen, zien hoe de meiden gegroeid zijn, naar het kindertehuis van mama Gitau, familie bezoeken, etc. Hoe de weken er precies uit gaan zien weet ik niet.
Dinsdagnacht vlieg ik naar Nairobi, woensdag eind van de middag door naar Eldoret. Daar word ik opgehaald door Hellen en Resper. Waarschijnlijk gaan we vrijdag richting Kakamega. Hellen is daar pastor van een gemeente. We gaan eerst dan naar Kakamega Forest (regenwoud), daarna naar haar ouders die wonen in omgeving Kakamega. Alles God willing én zoals nu vaag bedacht. Kan nog alle kanten op veranderen.

Of ik deze blog bij ga houden, weet ik nog niet. Het is wel een handig middel om iedereen tegelijk te bedienen in ieder geval ;). Dit is een eerste poging.

Recente Reisverslagen:

04 Januari 2014

Nyumbani Zeist

02 Januari 2014

Leaving my second homeland...

01 Januari 2014

Partir, c'est mourir un peu

01 Januari 2014

Blessed 2014

31 December 2013

Indrukwekkend en leerzaam
Margje

Van harte welkom op mijn pagina bij waarbenjij.nu. Via deze site wil ik jullie op de hoogte houden van mijn reizen :). Omdat ik sinds 2001 Kenya-georiënteerd ben, is mijn domeinnaam ook uit het Kiswahili: marafiki betekent vrienden.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 224
Totaal aantal bezoekers 44468

Voorgaande reizen:

12 November 2015 - 05 December 2015

And again ... Ethiopia!

30 Juli 2014 - 27 September 2014

Heading for Hawasa in Ethiopia

17 December 2013 - 02 Januari 2014

Travelling to Kenya

11 Januari 2013 - 19 Januari 2013

Ghana

23 November 2011 - 03 December 2011

Training The Art of Teaching

18 December 2007 - 07 Januari 2008

Travelling abroad

Landen bezocht: