An Addis Abeba update

Maandag 23 november, birthday of Petronelle!

Vanmorgen werd ik zeer verrast: om kwart over zeven (in plaats van acht uur) stonden Afelay en de driver klaar om richting Hope university te gaan. Ik was alleen nog niet klaar. Om kwart voor acht zijn we vertrokken, deze keer in een andere auto. De driver bleef in hotel, omdat er maar plaats voor twee was. Afelay reed en ging daarna terug om de driver te halen.
Was een mooie start van de week: twee groepen leerkrachten die gemotiveerd naar de training kwamen en veel wilden leren. Daarbij vier trainers die enthousiast aan de slag gaan om kennis over te brengen en de participants aan het denken/werk zetten. Mooi om te zien hoe ze allemaal hard aan het werk zijn en proberen zoveel mogelijk activerende werkvormen te gebruiken. Weer een nieuwe groep, weer nieuwe mensen die je probeert te leren kennen. Er zitten echt een aantal gedreven mensen tussen die ik graag in de praktijk aan het werk zou willen zien. Benieuwd naar hun lessen vrijdag. Gaaf ook om te zien wat ze aan het eind van de dag opschrijven en willen veranderen in hun lesgeven.
Was tegen zessen thuis, even gegeten en toen om zeven uur naar de bijbelstudie in internationale kerk. Janet gaat daar altijd naar toe en nodigde me uit. Het is een Bijbelstudie voor vrouwen (en tegelijkertijd één voor kinderen, zodat iedereen kan komen), op een ander moment is er één voor mannen over hetzelfde onderwerp. Van 18.00 tot 19.00 zijn er gespreksgroepen van ongeveer tien mensen, daarna van 19.00 tot ongeveer 19.45 een plenair gedeelte. In de gespreksgroepen worden de vragen besproken die iedereen de vorige keer gekregen heeft. Daarna wordt er plenair een overzicht gegeven van hoe je het bijbelgedeelte moet lezen en kunt toepassen. Daarna is het afgelopen en kun je een verslag hiervan meenemen + ook de nieuwe vragen over het volgende hoofdstuk. Gisteren was Openbaringen 6 aan de beurt: over de dag des Heeren. Oordeelsdag. Een indringend hoofdstuk. Het boek Joel werd erbij betrokken en 2 Petrus 3. Vanuit deze gedeeltes werden er drie principes besproken: 1. Gods oordeel is zeker, is rechtvaardig, verschrikkelijk, en niemand kan ervan weg vluchten; 2. Schuld bekennen/vergeving vragen is een goede reactie op Gods rechtvaardig oordeel; 3. Noodzaak van een heilig leven nu het oordeel van God op komst is. Gedegen Bijbelstudie aan de hand van materialen van Bible Study Fellowship. En dat iedere week! Het plenaire gedeelte begon met het lied Tenthousand reasons … Bless the Lord oh my soul.
Na de bijbelstudie via Skype getoast op en met Petronelle die vandaag jarig is! Alweer een verjaardag die ik mis. Dan voel je afstand toch wel echt heel erg! Skypen gaat wel met hindernissen: de verbinding valt regelmatig weg, maar het is mooi dat het kan.

24 november 2015
Vandaag was weer een volle dag. Er is hard gewerkt en ook wel veel gelachen. Vorige week heb ik stoelendans geintroduceerd als een energizer, vandaag deden we dat weer. Lekker om even tussendoor wat anders te doen. Ze komen met leuke ideeen. Ik heb vanmiddag Zalaalam even beziggehouden. Zalaalam is een jongen van tien jaar die met zijn moeder mee is gekomen. Hij heeft permissie om een week niet naar school te gaan omdat hij problemen met zijn maag heeft. Hij vermaakt zich buiten met een voetbal. Gisteren de hele dag, maar vanmiddag was hij dus even bij de groep teachers (niet bij zijn moeder maar bij de andere groep). Hij zat rustig te luisteren en te kijken en ik kreeg m zo ver dat hij meedeed met stoelendans. Daarna ben ik met hem een vliegtuig en een boot gaan vouwen. Ik moest wel even denken hoe het ook alweer moest, maar blijkbaar heb ik het vroeger genoeg gedaan ;). In de pauze een wedstrijdje gedaan wiens vliegtuig het verste kwam. Die van mij kwam op het hoofd van één van de trainers terecht. Oeps. Ik blijf sommige dingen bijzonder vinden en begrijp niet goed waarom hij hier de hele week is. Het is ook wat lastig te communiceren met zijn moeder, want ze spreekt nagenoeg geen Engels. Inmiddels (het is nu woensdag) heb ik begrepen dat hij ook naar het ziekenhuis moet voor een check. Het is dus blijkbaar niet een eenmalig probleem.
Vandaag ook weer genoten van de trainers. Vooral Fekadu en Eleni, de ervaren trainers, laten echt zien dat ze master zijn van het onderwerp en ook het activeren van de deelnemers in hun vingers hebben. De andere twee laten ook echt mooie dingen zien en zijn heerlijk enthousiast. Bij hen merk je nog wel iets meer het doceren en ze moeten soms even geholpen worden met de diverse werkvormen. In de groepen zitten ook wel potentiele nieuwe trainers volgens mij.
Vandaag weer tegen zessen thuis. Even eindje gelopen om te kijken welke shops er in de buurt waren. Kwam over een brug waar een rivier onder door stroomde … geen frisse rivier: aan de geur te ruiken fungeert het als open riool.
In het hotel gevraagd wanneer mijn jasje terug zou kunnen zijn van de wasserij, maar dat wisten ze niet. Afwachten dus. Ik had gisteren een wit jasje aan en de afdruk van de gordel zat erop ;). Ook niet handig om wit te dragen natuurlijk. Heb er mijn sjaal overheen gedrapeerd en niemand die het zag.
Nu in hotel. Ga zo even wat voorbereiden voor volgende week. Uurtje. Daarna lezen. Internet doet het niet, dus ik kan ook weinig anders doen. Lekker op tijd naar bed dus.

Woensdag 25 november 2015
The end of another good day. Genoten van de leerkrachten, de trainers. Het is echt heerlijk om hier te zijn en te zien hoe enthousiast ze zijn. Merk wel ook dat ze heel gedreven praten over actief laten participeren van studenten, maar wanneer ze een les ontwikkelen het snel toch weer docentgericht is. Gaaf om dan met ze naar werkvormen te zoeken. Een leerkracht vertelde dat hij na deze week heel anders ging lesgeven, heb het op video opgenomen. Hij is ruim vijftig denk ik. Vertelde dat hij vooral hard aan het werk was, maar dat hij het nu zo ging doen dat de leerlingen hard aan het werk waren. Zijn les zag er ook wel actief uit. Gaaf. Hij is mijn officieuze leraar Amhaars en ik leer er elke dag weer een paar woorden bij. Ik moet ze ook wel echt blijven oefenen, want ik zeg gerust een (misschien wel goed uitgesproken) woord op het verkeerde moment ;). Eigenlijk maakt dat niet zoveel uit: ze vinden het fantastisch dat je hun taal spreekt. Ook al zijn het maar tien woorden en gebruik je het niet goed.
Wat ik steeds weer opvallend vind én waar ik ook van geniet: ook al kennen mensen elkaar niet, ze slaan heel gemakkelijk een arm om elkaar heen als ze in groepjes aan het overleggen zijn en kruipen ook dicht tegen elkaar aan. Vandaag zaten er ook weer drie mensen aan een tafel voor twee, terwijl er ruimte zat was in de kring. En tijdens de lunch wordt er altijd op onze lokalen gelet (er zit wel een slot op, maar de sleutel is er niet) en de twee meiden die dat deden zaten samen op één stoel. Ik wilde een tweede stoel pakken, maar dat hoeft niet. Ben benieuwd hoe het in wachtkamers van dokters/tandartsen is … zit dan vast niet steeds een stoel tussen zoals bij ons.
Nog iets: op diverse plaatsen langs de kant van de weg zie je lange rijen mensen staan, netjes naast/achter elkaar. Ze wachten op de minibusjes die met regelmaat maar niet op vaste tijden langskomen. Wie het eerst komt, eerst maalt dus. Ik was onder de indruk van hoe ordelijk dat gaat! Heel wat anders dan in het verkeer zelf. Verder zijn er ’s ochtends op diverse plekken groepen mannen die staan te wachten om ingehuurd te worden voor een dag in de bouw bijvoorbeeld. Moest denken aan de gelijkenis van de arbeiders op de markt. Bijzonder trouwens om te zien hoeveel en op welke manier er gebouwd wordt hier: steigers van boomstammen/palen, een trap naar boven van allemaal boomstammetjes naast elkaar, hoge gebouwen zonder muren (maar met vloeren) waar mensen op werken, zonder dat er beveiliging is langs de randen … ik krijg al kriebels in mijn buik van alleen maar ernaar kijken. Moet proberen nog eens wat foto’s te maken daarvan. Zou vast niet door de keuringen bij ons komen. Wel meer niet denk ik ;).
Morgenochtend ga ik (als het doorgaat) met Afelay op bezoek bij een school van Hope hier in Addis. We gaan dan op klassenbezoek bij één van de leerkrachten die hier vorige week was. Benieuwd wat we gaan zien! Daarnaast hoop ik Bethlehem te spreken (sponsor ik via W&D) en op bezoek te gaan bij haar moeder. Afelay wilde dat gisteren al regelen, maar had het ook vandaag nog niet gedaan. Hij had er wel alle vertrouwen in dat het gaat lukken, dus ik ook maar.
Ik had verteld dat ik maandag drie kwartier eerder werd opgehaald geloof ik? Vandaag was het ruim drie kwartier later dan afgesproken. Ik heb in die tussentijd heerlijk genoten van de zon. Ben warmte aan het opslaan als wintervoorraad (zoals in het boek Frederick van Leo Lionni) en hoop dat ik ervan kan uitdelen als ik straks weer terug ben. Daar zie ik trouwens best naar uit, ook al geniet ik hier ook wel echt.
Ik ga afsluiten weer. Ik zit nu naast het restaurant beneden, soort galerij met grote stoelen. Ze lijken wel wat op de stoelen waarop Alexander en Maxima zitten in de Ridderzaal. Internet werkt niet goed, maar hier wel. Ze zijn het (al sinds gisteravond) aan het repareren.
Wish you all the best! Be blessed, and be a blessing!